Langs de zeehonden

"U mag als laatste aansluiten", zegt de sluismeester van de Goese Sas op zondagmorgen 12 oktober, "er komen 13 boten uit Goes en dan mag u erachteraan." We kijken bij het uitvaren van de haven in de richting van Goes en zien een lange rij jachten, meer dan 13,  aankomen varen. Hmmmm, daar passen wij straks niet meer bij terwijl we eigenlijk vooraan liggen. En dus pakken wij onze positie en knijpen er halverwege tussen. Niet tot tevredenheid van de sluismeester, maar het getij is vandaag leidend.

Klapwieken

Na de sluispassage pakken we een stukje stroom tegen richting Wemeldinge. We blijven in ondiep water waar het minder hard stroomt en steken na 4 kilometer over naar het Brabants Vaarwater. Met stroompje mee, klein windje tegen en rimpelend water gaat het richting de zeehonden op de Vondelingsplaat. Ondanks dat we op flinke afstand zijn lijken de zehonden toch niet zo zeker over dat naderende, gele, klapwiekende object. Een deel van de dieren gaat te water terwijl wij ons laten drijven op de ebstroom. Even later duiken er rondom ons koppies op die nieuwsgierig kijken welk vreemd wezen daar zo ronddobbert. Als wij ook zijn uitgekeken gaan we door naar Zierikzee.

Na passage van de Zeelandbrug varen we het havenkanaal in en worden niet veel later uitgenodigd in het clubhuis van de plaatselijke watersportvereniging. De cappucino is goed, het toilet noodzakelijk en we warmen even op. Krentenbollen, energiedrank, alles gaat erin voordat we terugvaren naar ons startpunt. Even geduld nog, dan kentert het getij.

Steile golfjes

Op de terugweg varen we een poosje langs de Zeelandbrug en duiken er halverweg onderdoor. Je ziet dat het water al aardig stroomt en er ontstaan korte steile golfjes op het water. Om op tijd terug bij de sluis te zijn doen we heel even Kats aan voor een stuurwissel en varen dan door. De sluismeester is onze manoeuvre van vanmorgen vergeten, zo lijkt het. Wellicht zag hij zelf ook in dat het niet zo handig was om ons nog ergens achteraan erin te prakken. De sluis draait vlot en we zijn mooi op schema terug.

De boot moet naar Almere dus alles gereed gemaakt voor een lange reis, omkleden in de loods en dan snel nog even eten bij het Loze Vissertje. Daarna met de andere DCR-roeiers van RV Pampus terug naar de polder waar we laat in de avond aankomen. Een lange maar prachtige dag die smaakt naar een vervolg.