Het blijft altijd weer spannend als het om de planning gaat van de Guus van Wechemtocht. Vorig jaar kregen we te maken met spontaan ontstane onweersbuien boven de Oosterschelde en dit jaar begon het met dichte mist. We moesten al vroeg op om bijtijds in Goese Sas te zijn en onze twee coastal boten op tijd het water op en door de sluis te krijgen in verband met een zwemwedstrijd op het kanaal. Alles lukte en net voor sluitingstijd van de sluis konden we nog geschut worden om de Oosterschelde op te roeien.
Gelukkig was de mist grotendeels opgetrokken en kwam de zon er steeds meer bij. Met weinig tot geen wind kon het genieten van onze tocht beginnen door eerst langs Kats richting Zierikzee te roeien. Nog voor de Zeelandbrug werd er door de Razende Bol bemanning al een om de boot springende bruinvis gespot. Voordat we daadwerkelijk de haven van Zierikzee bereikten moesten we bij de haveningang eerst een redelijk lang maar ook saai kanaal door. Direct bij aankomst bij de watersportvereniging werden we vriendelijk ontvangen en genoten we van onze koffie met gebak.
Daarna zijn we nog een stukje de haven met de eeuwenoude gebouwen ingeroeid alvorens rechtsomkeert te maken richting de Oosterschelde.
Het water bleef de hele dag nagenoeg glad met een beetje zon en bijna ideale temperatuur. Na eerst onder de Zeelandbrug te zijn doorgeroeid kwamen we in de buurt van Ouwerkerk een strandje tegen waar we onze lunch hebben genuttigd. Van een echt “beaching moment” kwam het niet omdat het nagenoeg windstil was en er geen golven waarneembaar waren.
Van Ouwerkerk roeiden we naar Sint-Annaland waarvoor we ook de gebruikelijk drukke scheepvaartroute naar Antwerpen moesten doorkruisen. Aangekomen in Sint-Annaland stonden onze campingspullen al klaar (met dank aan Ria!) en konden we bij de jachthaven de dijk op om onze tenten op te zetten en gebruik te maken van de uitstekende faciliteiten van de haven. In tegenstelling tot vorig jaar was er dit keer wel voldoende plek bij het restaurant Buitengaats waar we van een gezellige maar ook smakelijk diner hebben genoten.
The crunch was om de ochtendzon vanaf de dijk waar te nemen. En dat is ook dit jaar weer gelukt… wat een prachtige plek om in alle rust je dag te beginnen met het aanschouwen van de rode bol en ochtendkleuren aan de horizon. Ronduit fantastisch. Het moment van ontbijt kan niet worden gekwalificeerd als uitgebreid. Met kunst en vliegwerk werd een en ander opgewarmd tot aan een kopje met oploskoffie toe. Na de komst van onze Cees die de route en getijden tot in de puntjes had voorbereid werden we al snel vriendelijk “getrakteerd” op zijn quote - we moeten opschieten; het tij wacht niet - en hij had natuurlijk ook gelijk.
We moesten volgens het vaarplan eerst nog langs Stavenisse en de zandplaat met zeehonden voordat we naar Colijnsplaat en terug naar Goese Sas konden roeien. Om de haven van Stavenisse te bereiken roei je over een hele smalle doorgang met een redelijke getijdestroom. Bij aankomst in de haven van Stavenisse werden we vriendelijk ontvangen door de schipper van een platbodem. Helaas waren de koffietenten allemaal nog gesloten (Tholen, zondagochtend….) en konden we zonder het nuttigen van een consumptie weer verder roeien richting de zeehonden. Om de plaat te kunnen bereiken moesten we wederom de drukke vaarroute doorkruisen. 
Bij aankomst op de zandplaat werden we getrakteerd op een grote groep zeehonden waarvan enkele uit nieuwsgierigheid redelijk dichtbij onze boten hun kop boven het water uitstaken om de situatie te observeren. Een prachtig gezicht.
De zandplaat is groter dan je zou vermoeden en de ondiepte van het water nam toe totdat we bijna vast kwamen te zitten op de zandplaat. De Noorderhaaks besloot terug te gaan naar Stavenisse om een per ongeluk achtergebleven persoonlijk bezit op te pikken terwijl de Razende Bol haar koers vervolgde richting Colijnsplaat. Onderweg werden diverse zeehonden waargenomen, wat op zich altijd weer een bijzonder moment blijft. Na eerst wederom onder de Zeelandbrug te zijn doorgeroeid kwamen we in de haven van Colijnsplaat aan voor het nuttigen van onze welkome lunch. In de haven werden we vriendelijk geholpen door een Belgische eigenaar van een afgemeerde zeilboot om ons veilig en wel in de box een walletje te laten maken.
Na de lunch gingen we er snel vandoor richting Goese Sas zodat we ook nog een beetje hulp hadden van de mee-stroom. Het weer was wederom fantastisch die dag en eigenlijk door het wegvallen van de wind zelfs iets te warm geworden om een volle dag in de zon te roeien. Dit bleek ook na aankomst in Goese Sas waar de bemanning van onze beide boten met een goed voldaan gevoel er ook redelijk doorheen zaten nadat alles weer klaar was gemaakt voor vertrek richting huis. Zonder uitzonderingen kijken we terug op een gezellig, geslaagd en bijzonder mooi roeiweekend tijdens de Guus van Wechemtocht 2023. Leuk dat er ook gastroeiers bij waren, en mensen die voor het eerst met DCR op pad zijn geweest!
Veel dank voor alle goede zorgen en inzet van Cees en zijn lief Ria.
